Gerrit te Kolste erevoorzitter FC Winterswijk

WINTERSWIJK – De voorzitter van FC Winterswijk, Gerrit te Kolste, is afgetreden als bestuurslid. Dat gebeurde tijdens de algemene ledenvergadering op 28 november. Gelijk met hem trad ook bestuurslid Pieter Tomesen af. Eerder dit jaar trad Martin Stemerdink al af. Het bestuur bestaat nu uit Arnold van der Meer (voorzitter), Joey Frielink (secretaris), Jorrit Houwers (penningmeester), Ruut Beijers, en de nieuwe leden Bianca Oonk-Bouwhuis, Marco Wiggers en Miranda Hengeveld.

door Sis Huiskamp (Achterhoek Nieuws, editie Winterswijk)

Na afloop van de ledenvergadering ontving scheidend voorzitter Te Kolste het erevoorzitterschap van de club en veel lovende woorden. Daarnaast kreeg hij een oorkonde met een Gouden Speld van de KNVB (foto 2). Hij dacht daarna een biertje te gaan pakken om dit alles met zijn vrouw, kinderen en alle aanwezigen te vieren maar werd voor de derde keer verrast, toen ook locoburgemeester Wim Wassink (foto 1) binnenstapte. Van hem ontving hij een koninklijke onderscheiding als Lid in de orde van Oranje-Nassau. 

Gericht op de toekomst
Uit de vele toespraken bleek maar al te duidelijk dat de voetbalvereniging een geliefd en zeer betrokken voorzitter ziet aftreden. Gelukkig blijft hij actief voor de club. Bestuurslid Ruut Beijers (foto 3) vertelt: “Gerrit heeft het fusieproces gedurende vier a vijf jaar van begin tot het einde geleid en intens meegemaakt. Zijn oog was altijd gericht op de toekomst. Hij wilde van de drie fusieverenigingen één mooie grote club maken. ‘FC Winterswijk, de club voor iedereen’, was voor hem altijd het grootste doel. Gerrit heeft er heel veel tijd ingestoken. Hij gaf leiding aan de vereniging en het fusieproces, maar hij was ook altijd een luisterend oor voor velen.”

Fusie
Vanuit zijn eigen huis, omringd door vele boeketten bloemen, kijkt Gerrit Te Kolste enkele dagen later terug op zijn jaren als bestuurder. “Die tijd rond de fusie was een intensieve periode. Ik werkte toen fijn samen met Gerard van Vuuren en Erwin Wiggers. Al sinds 2008 waren we als drie verenigingen in gesprek: WVC, SKWW en vv Winterswijk. Samen werk je toe naar iets moois. We kregen in alle opzichten veel medewerking van de gemeente. In 2013 ben ik voorzitter geworden, in het begin als duo-functie met Erwin Wiggers. Het mooie is, dat alle drie de clubs samen op een mooie nieuwe plek kwamen. We zijn echt trots op de club en op het mooie complex. We hebben 1500 leden dus het is wel een kleine onderneming die je leidt. Mijn belangrijkste taak is om verbinding te creëren. De ‘FC’ van FC Winterswijk staat voor ‘fusieclub’ maar we zijn echt één vereniging geworden.”

Naast de bestuurstaken heeft Gerrit te Kolste altijd veel andere vrijwilligerstaken op zich genomen. Hij coördineert de zaterdagcompetitie en fluit wekelijks een wedstrijd. Daarnaast is hij bij allerlei acties betrokken die hij ook graag organiseert. Eens per jaar bezoekt hij als de Goedheiligman het clubgebouw. Niet in de laatste plaats draagt hij vanuit zijn eigen vakgebied als onlangs gepensioneerd fysiotherapeut, een belangrijk steentje bij als verzorger van de prestatieteams in de zaterdag- en zondagcompetitie. Maar alle teams kunnen hem voor advies of begeleiding inschakelen. Behandelen doet hij overigens niet. “Ik ben aanspreekpunt”, zegt hij. “En ook voor de jeugd is er een speciaal spreekuur.”

Meer thuis
“Het voorzitterschap behelst veel, dus er komt nu tijd vrij maar ik weet nog niet precies hoe ik die ga invullen.” Ria, zijn vrouw, heeft daar wel ideeën over. “Meer thuis zijn”, roept ze vanuit de naastgelegen kamer. “Een veilig sportklimaat vind ik belangrijk”, zegt Gerrit. “Daar wil ik me in ieder geval samen met de vertrouwenspersoon voor gaan inzetten. Het bestuur is nog op zoek naar iemand die de breedtesport, zowel bij de jeugd als de senioren, wil oppakken. Vrijwilligers zijn ook altijd nog welkom bij de club, liefst uit eigen gelederen maar ook van daarbuiten.” 

Terugkijkend op de afgelopen dagen zegt hij: “Het erevoorzitterschap vind ik heel bijzonder. Daaruit blijkt dat je op veel waardering kunt bogen. Dat is misschien wel het mooiste.”

Foto: Marco ter Haar